Het samen sterk stadsontwerp spel

Terwijl stadsmensen bekend staan om hun vrije geest, is daar de publieke ruimte juist ontworpen om te normaliseren. Daardoor zijn er weinig mogelijkheden voor persoonlijke noch gedeelde expressie. Samen sterk stadsontwerp daarentegen is het resultaat van een ontwerpend onderzoek naar een openbare ruimte die juist wel uitdaagt tot stedelijke creativiteit!

Het eerste probleem: Als beheerder van de publieke ruimte is het niet vreemd dat een overheid onvoorspelbaarheid probeert te mijden. Dit kan namelijk gevaarlijk zijn: voor omstanders of voor de creatieve partij zelf. De verantwoordelijkheid daarvoor ligt namelijk bij hen. Dit is een maatschappelijk, maar ook een juridisch situatie waar je niet zomaar verandering in kan maken! Dit spel bevindt zich dan ook niet officieel in de publieke ruimte, het is algemeen toegankelijk privé gebied in pacht van de overheid. Maar eigenlijk, in de praktijk, is het een meer oprechte vorm van publieke ruimte.

In deze publieke ruimte moet het voor deelnemers mogelijk zijn om projecten te realiseren. Dit kunnen bouwprojecten zijn, maar ook evenementen. Hier heb je dan ook iemand voor nodig die dat in de juiste banen kan leiden! Dit is de partij, die wij curator noemen, die je kan benaderen met een plan en die jou op de hoogte kan stellen van de mogelijkheden en eisen. Het moet immers veilig en ludiek blijven. Om het levendig te houden heeft de curator daarnaast een sturende rol. Zo kan de curator thema’s introduceren of open oproepen doen. Wie de tijdelijke rol van curator opzich neemt is het resultaat van een nominatie/ verkiezingsprocess. 

Een leegstaand plein kan uitstekend de ruimte bieden aan stedelijke creativiteit. Het nadeel hiervan is dat één ruimte met één project gevuld kan worden. Op die manier komt de creativiteit snel tot een einde. In dit project daarentegen wordt er een opstelling gemaakt van kleine onafgewerkte gebouwtjes. Deze gebouwtjes zijn waardevol omdat ze ruimtes afbakenen. Hierdoor ontstaan er meerdere kleinere kaders voor meerdere projecten.

Zoals gezien kan worden is de vorm van deze gebouwtjes bijzonder. Zij zijn namelijk ontworpen om de stedelingen uit de dagen. Hoe men hier iets aan of op zou willen bouwen is alles behalve vanzelfsprekend. Wanneer je er bijvoorbeeld een vloer in plaatst dan komt dit niet uit met de deur aan de andere kant. Dit soort problemen zijn op te lossen, maar vergen creativiteit. En omdat elk gebouwtje net iets anders is, bezit ieder zijn eigen uitdagingen. Het werkt daardoor eigenlijk als een driedimensionale puzzel die nog een aantal stukjes mist. 

Deze toevoegingen van de creatieve stedelingen zijn echter altijd van tijdelijke duur. Het project zal daarom met iedere curator en voor iedere generatie compleet veranderen. De basis gebouwtjes daarentegen bestaan uit geprefabriceerde betonnen elementen die honderden jaren meegaan. Op die manier wordt er een creatief stukje publieke ruimte beschermd, die of je nou over 2, 20 of 200 jaar langs gaat een weerspiegeling is van de dan huidige tijd!